9. i 10. novembra 1924 godine izvršen je zločin elementarnog genocidnog karaktera nad Bošnjacima sreza Šahovići (Bijelo Polje, Sandžak). U pokolju Šahovića ubijeno je preko 500 Bošnjaka. Prethodno je žandarmerija na prevaru privela 60 uglednih Bošnjaka Šahovića, Pavinog polja i Vraneša, zatim ih predala zločincima koji su ih zaklali, a nakon toga pokrenuli svoj genocidni pir klanja kompletnog bošnjačkog stanovništva u Šahovićima i ostalim selima.
Direktni poziv na klanje Bošnjaka Šahovića uputio je Milan Terić, tadašnji šef finansijske uprave Bijelog Polja, a podržao ga je Cemović, okružni načelnik Bijelog Polja. Takvim pozivima alarmirali su i organizovali zločinačku formaciju koja je izvršila ovaj genocid. Lažno iskonstruisani povod za ovaj zločin nad Bošnjacima bila je odmazda zbog ubistva poručnika Boška Boškovića za šta je bio optužen Jusuf Mehonić, prvak u otporu protiv ugnjetavanja Bošnjaka Sandžaka.Istina je da su poručnika Boškovića likvidirali braća Radoš i Drago Bulatović. Njihov razlog za likvidaciju Boškovića, bila je osveta za ubistvo njihovog kuma Petra Dulovića Poručnik Boško Bošković, izraziti mrzitelj Bošnjaka, poznat je i po tome što je 1912 u pešterskim selima sa svojim Poljskim bataljonom izvršio likvidacije 98 Bošnjaka. Sela u kojima su likvidacije izvršene su: Dolići, Ugao, Tuzinje, Cvrsko, Rasno i Korita. Preostalo Bošnjačko stanovništvo koje je izbjeglo od pokolja u Šahovićima, prebjeglo je u Pljevlja, a zatim put Sarajeva, sjeveroistočne Bosne i jednim dijelom u Tursku. Današnje područje Šahovića nosi “prekršteno” ime Tomaševo. 16 godina nakon genocida u Šahovićima, zločinci i njihovi potomci regrutuju se u četničku vojsku pod komandom zloglasnog komandanta Pavla Đurišića. Pod istom zločinačkom ideologijom nastavljaju pokolje nad Bošnjacima na području Sandžaka i istočne Bosne. U velikoj mjeri ova zločinačka ideologija, bila je spriječena u svojoj namjeri od strane Odbrambene bošnjačke vojske (Muslimanske milicije)Nakon drugog svjetskog rata glavni nosilac zločinačke ideologije, progona Bošnjaka bio je Aleksandar Ranković, šef obavještajnog aparata SFRJ1989 godine ista zločinačka ideologija, koja je u našoj knjizi imenovana kao “velikosrpski zločinački plan” povampireno i mnogo snažnije se vraća kao dominantna na prostore ex Yu. Snažno manifestovana ova ideologija “velikosrpskog zločinačkog plana” izvela je agresiju na Hrvatsku, Bosnu i Hercegovinu, dok je na prostorima Sandžaka i Kosova izvršila kalsično etničko “čišćenje” nesrpskog stanovništva.Manifestaciju etničkog “čišćenja” nad Bošnjacima Sandžaka dokumentovali smo i hronološki objavili u našoj knjizi:“Sandžak bez Bošnjaka-velikosrpski zločinački plan”
